شک کرده بودم کسی بین ماست !
حالا یقین دارم “من” بین دو نفر بودم !
چقدر تفاوت وجود داشت بین واقعیت و طرز فکر من !
 

نه به دیروزهایی که بودی فکر می کنم و نه به فرداهایی که “شاید” بیایی …
می خواهم امروز را زندگی کنم …
خواستی باش … نخواستی نباش …
 

عزیزم چه زیبـا اجرا میکنـی
خط به خط تمام گفتــــه هایم را
خواســـته هایم را
هه !!
امـــــا
برای دیگری!  

هرگاه صدای جدیدی سلام می کند ، تپش قلب می گیرم!

من دیگر کشـش خدا حافظی ندارم

مراببخش که جواب سـلامت

را نمی دهم! 

وقتی یکی میگه هیشکی منو دوست نداره ،

منظورش از هیچکس

یه نفر بیشتر نیست . . .

همون یه نفری که واسه اون همه کسه ! 

ما زاده یِ جایی هستیم که در آن، پدر، “شک” را کفر می دانست و مادر، “تقلید” را اعتقاد ! 

به من گفتی پر از آینده باشم / تو رفتی همچنان در خنده باشم / تو دریای منی ، من ماهی تو / جدا از تو نباید زنده باشم .



 آدم باید یک “ تو” داشته باشه که هروقت از همه چی خسته و نا امید بود ، بهش بگه :

مهم اینه که تو هستی ! بی خیال دنیا . . . !